Από το Λουτρό στη Χώρα Σφακίων
Η περιγραφή της διαδρομής είναι δανεισμένη από το εξαιρετικό travel portal Destination Crete
Το Λουτρό θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει το επόμενο σημείο διανυκτέρευσης, όμως ο αρχικός σχεδιασμός περιλάμβανε διανυκτέρευση στην παραλία των Γλυκών Νερών. Έτσι, αρκεστήκαμε σε μια ολιγόωρη στάση για μια γρήγορη βουτιά στα γαλαζοπράσινα νερά του γραφικού αυτού όρμου. Φαγητό, ξεκούραση, αρμάτωμα των σακιδίων και συνέχεια του περπατήματος για τον τελικό προορισμό της ημέρας.
Αφήσαμε πίσω μας το Λουτρό (1) ανηφορίζοντας μέχρι το παλιό εγκαταλειμμένο σπίτι πάνω από την ανατολική πλευρά του οικισμού.
Το ευκρινέστατο μονοπάτι περνάει δίπλα από εικονοστάσι και ακολουθεί την πλαγιά έχοντας τη θάλασσα κάτω χαμηλά. Στο σημείο με το εικονοστάσι ξεκινάει και το μονοπάτι που ανηφορίζει για την Ανώπολη.
Αφού περπατήσουμε στην πλαγιά για περίπου 2 χιλιόμετρα συναντάμε μικρό όρμο (2), κατεβαίνουμε στην παραλία και αμέσως μετά ανηφορίζουμε προς τη ράχη του μικρού ακρωτηρίου Πούντα (3), όπου βρίσκεται γραφικό ξωκλήσι.
Μετά τη ράχη της Πούντας κατεβαίνουμε στην παραλία Γλυκά Νερά (4), όνομα που έχει πάρει από τις υπόγειες πηγές γλυκού νερού που υπάρχουν δίπλα στη θάλασσα.
Το τοπίο είναι απόλυτα επιβλητικό, με απότομους βράχους να υψώνονται ως και 400 μέτρα πάνω από την ακτή (μην πηγαίνετε και πολύ από κάτω τους γιατί μπορεί να πέσει καμιά πέτρα, όπως φέτος τον Μάιο που ένας βράχος έπεσε πάνω σε μια άτυχη τουρίστρια και την σκότωσε).
Στην παραλία υπάρχει βότσαλο και τα νερά είναι διάφανα και πεντακάθαρα, αν και αρκετά κρύα λόγω των πηγών που εκβάλλουν στη θάλασσα. Εκτός από άφθονο πόσιμο νερό, υπάρχουν ομπρέλες και ξαπλώστρες, λίγα αρμυρίκια τα οποία προσφέρουν τη σκιά τους, καθώς και ένα… θαλάσσιο (όχι παραθαλάσσιο) ταβερνάκι, μιας κι είναι χτισμένο επάνω σε έναν βράχο μέσα στη θάλασσα.
Είναι ένας δημοφιλής προορισμός για τους κατασκηνωτές, ενώ το ανατολικό τμήμα της παραλίας καταλαμβάνεται κυρίως από γυμνιστές.
Αναμφίβολα πρόκειται για έναν ιδανικό προορισμό για διανυκτέρευση, δικαιώνοντας πανηγυρικά τον αρχικό μας σχεδιασμό.
Μετά τον απολαυστικό πρωινό καφέ στο θαλάσσιο ταβερνάκι, κινήσαμε για τον τελευταίο σταθμό των πεζοπορικών μας διακοπών στα νότια του νομού Χανίων, τη Χώρα Σφακίων.
Διασχίζουμε όλη την παραλία των Γλυκών Νερών και στη συνέχεια για τα επόμενα 600 μέτρα ακολουθούμε την βραχώδη ακτή, έως το σημείο που ανηφορίζουμε σε χαλασιά και δύσκολο βραχώδες πέρασμα στην απότομη πλαγιά. Αμέσως μετά διασχίζουμε την ξερή κοίτη ενός μικρού χειμάρρου και ανηφορίζοντας για 250 μέτρα βρίσκουμε τον ασφαλτόδρομο (5) τον οποίο και ακολουθούμε ανατολικά. Μετά από 2 χιλιόμετρα πορείας στον ασφαλτόδρομο φτάνουμε στη Χώρα Σφακίων (6).
Η Χώρα Σφακίων βρίσκεται 74 χιλιόμετρα νότια των Χανίων, κοντά στο τέλος του φαραγγιού της Ίμβρου. Παρά την απομονωμένη θέση τους ανάμεσα στα απόκρημνα παράλια της νότιας Κρήτης, τα Σφακιά αποτελούν μία από τις δημοφιλέστερες περιοχές του νησιού.
Τα Σφακιά, ένας τόπος άγριος γεμάτος φαράγγια, χαράδρες, άγριες βουνοκορφές και δύσκολα περάσματα. Άλλωστε το όνομα Σφακιά προέρχεται από την λέξη «σφαξ» που σημαίνει χάσμα της γης, φαράγγι.
Η περιοχή των Σφακίων αναφέρεται για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια των Αραβικών επιδρομών στην Κρήτη τον 9ο αιώνα. Τότε οι Σφακιανοί, γνήσιοι απόγοινοι των Δωριέων, αρνήθηκαν να δηλώσουν υποταγή και λειτούργησαν ως αυτόνομη κοινότητα με δική τους εξουσία. Η αυτονομία των Σφακίων διατηρήθηκε κι αργότερα με την επικράτηση των Βυζαντινών. Το Σφίκιον, όπως ονομαζόταν μέχρι τότε, πέρασε τον 13ο αιώνα στα χέρια των Ενετών, οι οποίοι χώρισαν την περιοχή σε τρεις «βαρονίες». Αυτές ήταν η Ανώπολη, ο Άγιος Νικήτας και ο Σφακιάς, όπως παραφράστηκε η περιοχή στη συνέχεια. Η Ανώπολη καταστράφηκε από τους Ενετούς το 1367, το ομώνυμο οροπέδιο κηρύχθηκε απαγορευμένη περιοχή και όλες οι βαρονίες ενώθηκαν σε μία με έδρα τη Χώρα Σφακίων. Σαν ένδειξη ομόνοιας όλες οι τότε επιφανείς οικογένειες της περιοχής συμφώνησαν να χτίσουν από μία εκκλησία γύρω από τη Χώρα. Εξ ου και τα Σφακιά διαθέτουν περί τα 100 γραφικά εκκλησάκια, άλλα ερειπωμένα και άλλα σε λειτουργία, τα οποία είναι διάσπαρτα σε οικισμούς, μέσα σε σπηλιές ή γαντζωμένα σε απότομους βράχους σε κάθε γωνιά της επαρχίας.
Από το 1669 που και η Κρήτη πέρασε σε Οθωμανικό έλεγχο, από τα Σφακιά ξεκίνησαν πάμπολλες εξεγέρσεις και στην περιοχή θα συναντήσετε πολλά μνημεία και σημεία ιστορικού ενδιαφέροντος που σχετίζονται με αυτές.
Οι κάτοικοι παλιότερα ζούσαν μόνο από την κτηνοτροφία και την αλιεία, ενώ στα χρόνια μας έχει προστεθεί και ο τουρισμός. Η Χώρα Σφακίων σήμερα αριθμεί 300 κατοίκους και είναι έδρα του Δήμου Σφακίων, που είναι ο πιο αραιοκατοικημένος δήμος στην Ελλάδα (5,3 κάτοικοι ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο).
Επιπλέον πληροφορίες
Μήκος: 6,5 χιλιόμετρα
Διάρκεια: 2 ώρες
Δυσκολία: Ελάχιστη
Σήμανση: Μεταλλικοί στύλοι και σημάδια στα βράχια στα χρώματα του Ε4 (κίτρινο-μαύρο)
Σαν νερό κύλισαν οι μέρες! Η κούραση από το πολύωρο περπάτημα κάτω από τον καυτό καλοκαιρινό κρητικό ήλιο μεγάλη, αλλά όταν έχεις την τύχη να απολαμβάνεις αυτό το τοπίο και αυτή τη φύση δεν ξέρω αν επιτρέπεται να αισθάνεσαι κουρασμένος. Παρέα με τις αναμνήσεις και με μια γλυκιά αίσθηση ικανοποίησης μπήκαμε στο λεωφορείο της επιστροφής στα Χανιά.